We wtorkowe popołudnie (30.09.2025) mieliśmy wielką przyjemność uczestniczyć w niezwykłym wydarzeniu — spotkaniu z okazji publikacji książki „Zmienianie edukacji. Na przykładzie programu Klub Młodego Odkrywcy” autorstwa dr Zuzanny Michalskiej, wydanej przez PWN.
Rozmowę poprowadziła Justyna Suchecka.
Rozmawialiśmy o tym, co nas uwiera w systemie edukacji. O potrzebie zmiany, która nie jest sloganem, ale realnym doświadczeniem – naszym, dzieci, nauczycieli.
Zuzanna trafnie zauważa, że „instytucje edukacyjne wciąż realizują podstawy programowe wypełnione informacjami, z których większość znajduje się w telefonach ich podopiecznych”, nie zadając pytania: czy dzieci wiedzą, jak tę wiedzę wykorzystać?
📚 Książka to nie tylko diagnoza
To opowieść o programie Klub Młodego Odkrywcy, który już od 25 lat daje dzieciom przestrzeń do eksperymentowania, popełniania błędów i prawdziwego odkrywania świata,
a opiekunom – poczucie wspólnoty, autonomii i sensu.
💬 Moje przemyślenia, jako edukatora i mamy
Od dziecka wiedziałam, że widzę świat inaczej. Dysleksja, wysoka wrażliwość, ogromna potrzeba ruchu i przestrzeni – to wszystko sprawiało, że edukacja „klasyczna” mnie męczyła. Zakuwanie, ławki, siedzenie w miejscu.
Moja uwaga najczęściej kończyła się za oknem, tam, gdzie działo się życie.
Dziś widzę te same potrzeby w dzieciach, z którymi pracuję.
Dlatego tak głęboko wierzę w ideę KMO, ponieważ łączymy wiedzę z ruchem, doświadczeniem i zabawą.
Ponieważ słuchamy. No i jesteśmy trochę inni.
Zuzanna pisze o nas, opiekunach KMO, tak:
„W środowisku opiekunów KMO istnieje stosunkowo silna świadomość pewnej grupowej odmienności od ogółu nauczycieli. […] Opiekunowie mają poczucie przynależności do specyficznej grupy edukatorów, których łączy podobne nastawienie do nauki i przekazywania wiedzy.”
„Można sądzić, że opiekunowie mają poczucie swojej wyjątkowości i tego, że mogą być postrzegani jako szaleni czy zakręceni – ale raczej w pozytywnym tego słowa znaczeniu. Bardziej jako osoby, którym się chce.”
🧪 Nasze dzieci, ich głos i eksperymenty
Dzieci opowiadały o projekcie „Kapibara w Kosmosie” i prezentowały trzy własnoręcznie przygotowane eksperymenty:
• Dźwięki w kosmosie – czyli jak rozchodzi się fala dźwiękowa i czy w przestrzeni kosmicznej w ogóle coś słychać,
• Kosmiczne śmieci – jak działa efekt Kesslera i dlaczego musimy myśleć o ochronie orbity,
• Gwiazdzbiory i lampiony – gdzie jest Gwiazda Polarna i co robi Kasjopea zimą.
(Podziękowania za piękne zdjęcia kosmosu dla Łukasza!)
Ich uważność, pasja, radość i odwaga poruszyły przybyłych na spotkanie i innych klubowiczów.
Tak wygląda nauka, kiedy dziecko czuje się bezpieczne i zaopiekowane.
Kiedy może współtworzyć.
💛 Dziękujemy!
Dziękujemy dr Zuzannie Michalskiej – za mądrą książkę, za uważność, za nazwanie rzeczy po imieniu.
Dziękujemy z całego serca zespołowi KMO z Centrum Nauki Kopernik – za zaproszenie i przestrzeń.
Justynie Sucheckiej – za empatyczne prowadzenie rozmowy.
Dziękujemy naszej grupie KMO poMOC, wszystkim dzieciom i dorosłym, że tworzymy razem coś prawdziwego.
Ps. Dziękuję mężu za niezmienne wsparcie i pomoc przy naszych projektach, za Twoją obecność, wrażliwość i miłość do ludzi. ❤️
📖 Jeśli jeszcze nie znacie książki Zuzanny, koniecznie sięgnijcie:
„Zmienianie edukacji. Na przykładzie programu Klub Młodego Odkrywcy”, PWN, 2025.
👉 Zobacz książkę w księgarni PWN
🌱 A jeśli chcecie do nas dołączyć – nowy nabór do KMO poMOC już wkrótce!
Otwieramy się na kolejne przygody w semestrze jesienno-zimowym!
Joanna Kołodziej – Opiekun KMO poMOC, Wiceprezes Zarządu
